Η έκδοση και ο σχολιασμός των πλατωνικών κειμένων κατά τον 18ο-19ο αιώνα.

Οι πρώτες εκδόσεις των πλατωνικών έργων, η Aldina (1513) και του Στεφάνου (1578) ήταν βασικά μέσα μελέτης της πλατωνικής φιλοσοφίας μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Οι μεταφράσεις εκείνης της περιόδου ήταν πολλές και βασίστηκαν όχι στο αρχαίο ελληνικό κείμενο αλλά στη λατινική μετάφραση του Φιτσίνο (1484).

Η πρώτη ολοκληρωμένη φιλολογική έκδοση των πλατωνικών διαλόγων έγινε το 1816 από τον Γερμανό Μπέκερ (Bekker). Η έκδοση περιελάμβανε οκτώ τόμους, με δύο τόμους σχόλια και παρατηρήσεις. Ο Μπέκερ είναι ο πρώτος πλατωνιστής που κάνει φιλολογικό σχολιασμό συγκρίνοντας πολλά χειρόγραφα. Αφιερώνει την έκδοση στον συμπατριώτη του Σλάιερμαχερ (Schleiermacher) που εκείνη την εποχή μετέφραζε το πλατωνικό έργο στα γερμανικά διαδίδοντάς το στους γερμανόφωνους.

Ταυτόχρονα, στα τέλη του 19ου-αρχές 20ου αιώνα στη Γαλλία και στην Αγγλία (Οξφόρδη) γίνονται εκδόσεις των έργων του Πλάτωνα με αξιόλογα φιλολογικά σχόλια. Οι πιο γνωστές είναι του Μπερνέτ (Burnet) στην Οξφόρδη (1900-1907) και του Μπουντέ (Budé) στη Γαλλία (1920-1935).

Το 1995 οι εκδόσεις της Οξφόρδης, Oxford Classical Texts, κάνουν νέα ολοκληρωμένη έκδοση του πλατωνικού έργου λαμβάνοντας υπόψη όλα τα χειρόγραφα, παπύρους, σχόλια και κριτικές παρατηρήσεις των προηγούμενων εκδόσεων.

Τα τελευταία χρόνια ολοένα μεγαλύτερη σημασία αποκτά η ηλεκτρονική πρόσβαση στο πλατωνικό έργο. Με τη ψηφιακή βιβλιοθήκη Perseus (www.perseus.tufts.edu/hopper) όλο το πλατωνικό έργο είναι ελεύθερο στο διαδίκτυο με αρχαίο κείμενο και αγγλική μετάφραση. Επίσης, πρόσβαση με συγκεκριμένους όρους έχει ο αναγνώστης στη ψηφιακή βιβλιοθήκη Thesaurus Linguae Graecae (www.tlg.uci.edu).

Όλα τα πλατωνικά έργα έχουν εκδοθεί στο αρχαίο ελληνικό κείμενο και σε μετάφραση, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, κ.ά., από σπουδαίους εκδοτικούς οίκους, και μελετώνται συστηματικά στα πανεπιστήμια όλου του κόσμου.