Η προσωπικότητα του Σωκράτη άσκησε ισχυρή επίδραση όχι μόνο στον Πλάτωνα αλλά και σε άλλους φιλοσόφους οι οποίοι συναναστρεφόταν μαζί του. Ο Αντισθένης ο Αθηναίος, ο Αρίστιππος από την Κυρήνη, ο Ευκλείδης από τα Μέγαρα και ο Φαίδων από την Ηλεία, όλοι τους μέλη του σωκρατικού κύκλου, προσπάθησαν μετά τον θάνατο του Σωκράτη να συνεχίσουν τη σωκρατική παράδοση και διδασκαλία

Η συναναστροφή τους με τον Σωκράτη η στάση του απέναντι στο κατηγορητήριο, η δίκη και η θανατική του καταδίκη επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τα μέλη του σωκρατικού κύκλου. Παρόλο που ο ίδιος ο Σωκράτης δεν έγραψε απολύτως τίποτα, πολλοί από τους μαθητές του μετά το θάνατό του, έγραψαν διαλόγους με πρωταγωνιστή τον Σωκράτη. Οι διάλογοι αυτοί ονομάζονται «σωκρατικοί λόγοι». Δυστυχώς από τα έργα αυτά μόνο εκείνα του Πλάτωνα και του Ξενοφώντα σώζονται ολοκληρωμένα. Άλλοι σωκτατικοι όπως ο Αντισθένης ,ο Αρίστιππος, ο Ευκλείδης και ο Φαίδων όχι μόνο ανέπτυξαν τις δικές τους φιλοσοφικές απόψεις αλλά επιπλέον «ίδρυσαν» τις σχολές των Κυνικών, των Κυρηναϊκών, των Μεγαρικών και των Ηλιακών αντιστοίχως. Όλοι, λιγότερο ή περισσότερο, αποδέχονται τη σωκρατική σύνδεση γνώσης και αρετής αποδίδουν πρωταρχική σημασία στην αρετή για την κατάκτηση της ευδαιμονίας (ευτυχίας), και αναγνωρίζουν τον σημαντικό ρόλο της φιλοσοφίας για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας και την απόκτηση αυτοκυριαρχίας.

Ο Διογένης από τη Σινώπη (403-323 π.Χ) είναι ο κατεξοχήν εκπρόσωπος των κυνικών και ονομάστηκε έτσι (από την παρομοίωση με τον κύνα [σκύλο]) για την αναίδεια του. Άλλοι κυνικοί ήταν ο Κράτης από τη Θήβα, η Ιππαρχία και ο Μητροκλής από τη Μαρώνεια, ο Βίων ο Βορυσθενίτης και ο Μένιππος από τα Γάδαρα. Βασική θέση των κυνικών είναι ότι η άσκηση της ψυχής και του σώματος ενδυναμώνει την ανεξαρτησία του ατόμου απέναντι σε καθετί εξωτερικό και περιττό. Οι κυνικοί συνεπώς αδιαφορούν για τις κοινωνικές συμβάσεις και τις καθιερωμένες πολιτιστικές αξίες. Η εικόνα του κυνικού σοφού είναι ο περιπλανώμενος ζητιάνος με το ραβδί, το δισάκι και το φθαρμένο ένδυμα.

Ο Αρίστιππος ο Κυρηναίος ο Πρεσβύτερος (435-355 π.Χ.) ήταν ο ιδρυτής της σχολής των κυρηναϊκών. Η ηδονή (ευχαρίστηση) έχει μεγάλη σημασία για την ηθική των κυρηναϊκών. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους των κυρηναϊκών η σωματική απόλαυση είναι ο σκοπός των πράξεων του ανθρώπου.

Ο Φαίδων από την Ηλεία, ίδρυσε δική του σχολή στην πατρίδα του. Ο Φαίδων υποστηρίζει ότι η φιλοσοφία μπορεί να ασκήσει θετική επίδραση στο χρακτήρα του κάθε ανθρώπου ανεξαρτήτως σωματικών χαρακτηριστικών, καταγωγής, παιδείας ή συνθηκών και περιστάσεων. Ο Ευκλείδης από τα Μέγαρα(περίπου 450-380 π.Χ) υπήρξε ο ιδρυτής της Μεγαρικής Σχολής. Τα μέλη της σχολής ασχολήθηκαν με τη λογική αλλά και την ηθική. Ο Κλεινόμαχος, ο Θούριος, μαθητής του Ευκλείδη είναι ο ιδρυτής της σχολής των Διαλεκτικών