Στον χώρο όπου υπήρχε το γυμνάσιο του Λυκείου ίδρυσε ο Αριστοτέλης, το 335 π.Χ., τη δική του φιλοσοφική σχολή. Η Περιπατητική Σχολή, όπως ονομάστηκε, βρισκόταν σε μια ειδυλλιακή περιοχή της Αθήνας, γεμάτη τότε με σκιερά άλση και άφθονα νερά.

Σε έναν βαθμό, ναι. Λέγεται ότι κατά τις πρωινές ώρες γίνονταν τα γενικά μαθήματα, που ήταν ανοικτά για το κοινό, ενώ κατά τις απογευματινές ώρες τα μαθήματα αφορούσαν μόνο τους μαθητές της σχολής. Υπήρχε και εκεί, όπως στην πλατωνική Ακαδημία, βιβλιοθήκη και κτίρια όπου έμεναν οι δάσκαλοι και οι μαθητές.

Οι σχολές συνέχισαν να λειτουργούν και μετά τον θάνατο του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Γνωρίζουμε πως τον 1ο αιώνα π.Χ., όταν το ρωμαϊκό κράτος επεκτείνεται προς τα ανατολικά, οι δύο σχολές πυρπολήθηκαν από τον ρωμαίο στρατιωτικό Λεύκιο Κορνήλιο Σύλλα (συγκεκριμένα το 86 π.Χ.). Ας κρατήσουμε όμως τα θετικά από την άνοδο της Ρώμης: ρωμαίοι καλλιτέχνες δημιουργούν αντίγραφα γλυπτών της ελληνικής αρχαιότητας. Κάποια από αυτά παρουσιάζουν τον Πλάτωνα ή τον Σωκράτη. Πριν όμως μιλήσουμε για τα αγάλματα των δύο φιλοσόφων, ας πούμε δυο λόγια για το περίφημο ψηφιδωτό της Πομπηίας.