Στα τέλη του 14ου αιώνα μ.Χ. αρκετοί βυζαντινοί λόγιοι ταξιδεύουν στην Ιταλία. Το Βυζάντιο έχει χάσει την παλιά του αίγλη. Έχει χάσει και ένα μεγάλο μέρος της γεωγραφικής του έκτασης. Διάφορα μέρη της βυζαντινής επικράτειας έχουν περάσει στην εξουσία των Φράγκων, όπως είδαμε. Αντίθετα, στη Δύση, στην Ιταλία συγκεκριμένα, ο πολιτισμός, οι τέχνες και οι επιστήμες ανθίζουν εκείνο το διάστημα. Εκεί λοιπόν ταξιδεύουν βυζαντινοί λόγιοι.

Διδάσκουν αρχαία ελληνικά, μεταφέρουν χειρόγραφα με φιλοσοφικά και άλλα κείμενα, μεταφράζουν τα έργα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, γράφουν σημαντικές επιστημονικές μελέτες.

Αρκετοί και σημαντικοί. Αξίζει να συγκρατήσετε το όνομα του Μανουήλ Χρυσολωρά, ο οποίος ταξιδεύει στη Φλωρεντία. Μαθητής του εκεί είναι ο Λεονάρντο Μπρούνι (1370-1444), ο σημαντικότερος μελετητής της φιλοσοφίας του Αριστοτέλη. Φανταστείτε: διαφορετικοί άνθρωποι από διαφορετικά μέρη, που μιλούν διαφορετικές γλώσσες, συναντώνται και συνομιλούν, ανταλλάσσουν απόψεις, μελετούν φιλοσοφία.

Οι Φράγκοι κατέκτησαν την Ανατολή και διέδωσαν τον πολιτισμό τους. Οι Βυζαντινοί λόγιοι ταξίδεψαν στη Δύση και μετέφεραν τον πλούτο των γνώσεων τους

Ωραία τα λες, Οδυσσέα. Οι βυζαντινοί λόγιοι που ταξίδεψαν στη Δύση μετέφρασαν και πλατωνικά κείμενα. Ας πούμε δυο λόγια για τις λατινικές μεταφράσεις του πλατωνικού έργου.